Oliebollen in de lente

Sinds we in Spanje waren aangekomen hadden we elke dag zon en warm weer gehad en we waren dan ook een beetje verbaasd en verrast toen we zondagochtend wakker werden door het getik van regen op het raam. Nee het was helaas geen droom. Omdat Michael altijd roept dat hij zo van regen houdt, kon hij dan ook niet anders dan de honden uitlaten in de stromende regen. Uiteindelijk bleken de honden ‘mooiweerwandelaars’ en niet zo enthousiast als Michael, dus hij was vrij snel weer terug. De avond ervoor hadden we gehoord dat er op zondag in en om restaurant De Tafelberg in het gehucht Los Ventorros een Koningsdag evenement werd georganiseerd met vrijmarkt en al; het restaurant wordt namelijk gerund door een Nederlands/Spaans stel. Een dag te vroeg, omdat Spanjaarden niet vrij waren op maandag, maar het ging om het idee. We vreesden een patat en frikandel festijn maar wilden toch wel een kijkje nemen, op voorwaarde van Michael dat hij geen oranje shirt aan hoefde. Net toen we op het punt stonden om te vertrekken begon het nog harder te regenen en de bergtop van Los Ventorros was verdwenen onder een dikke grijze wolk. In Nederland zouden we ook niet naar een verlepte vrijmarkt zijn gegaan dus op het laatste moment besloten we de frikandellen te laten voor wat het was. Maandagochtend was het nog steeds bewolkt en koel, maar de regen was gestopt. We hadden een gezellige dag met Jilly en Michaels vader, die zondagavond was aangekomen vanuit Engeland. Toen dinsdag de zon weer scheen reden we met z’n tweeën naar Colmenar en wandelden over de mooie pleintjes en door de gezellige straatjes.

Toen het lunchtijd was stopten we in een gezellig restaurant waar we, zoals in de meeste restaurants in Spanje, konden aanschuiven voor het ‘menú del día’. Dit hield in: keuze uit drie voorgerechten, hoofdgerechten en nagerechten, dus de komende twee uur waren we wel even bezig. Met alle heerlijke Spaanse ham, chorizo etc. is het voor Michael als vegetariër soms best lastig om iets te bestellen, maar de vriendelijke serveerster stelde ook voor hem een lunch samen en zo kreeg hij een bord broodkruimels met knoflook als voorgerecht en een omelet met groenten als hoofdgerecht. Als dessert hadden we ‘flan’ een soort van Spaanse vla, maar Michael was achteraf blijer geweest met een kop koffie. Ik had te rápido besteld omdat ik de hoop had dat Spaanse vla misschien meer succes had dan de Nederlandse vla; als blikken konden doden... De rest van de week kraakte ik verse amandelen in de zon, aten we Nisperos fruit van de bomen in de tuin, leerde Michael Spaans met de Duolingo app en schilderde de fontein in de tuin van zijn vader. Uiteindelijk belandden we aan het eind van de week toch nog in het Spaans/Nederlandse restaurant met Michaels vader en Jilly en hun vrienden, die zondag wel naar Koningsdag waren geweest en vertelden dat ze toen lekkere Nederlandse ´donuts´ hadden gegeten. Oliebollen in de lente, gewoon net zo lekker als zomerstamppot!