De Stoel

Net nu we gewend raakten aan het geluid van kippen, ezels, geiten en blaffende honden werden we op één van de middagen uit onze siësta ontwaakt door het ‘In the air tonight’ van Phil Collins dat tussen de bergen galmde. Het geluid kwam waarschijnlijk uit de stereo van een buurman hoger op de berg die de jaren tachtig herbeleefde. We waren er nog niet over uit wat irritanter was, blaffende honden of Phil Collins. Voor Michaels vader was een goede siësta er ook even niet bij, want zijn favoriete luie stoel moest naar de stoffeerder in Nerja. Zo reden we vorige zondag met z’n allen naar de kust. Het was een beetje een zotte vertoning, pick-up truck met grote stoel erop, het deed me een beetje denken aan het jaren negentig NCRV programma ‘De Stoel’, maar dan zonder markante personen. We waren al vroeg bij de benzinepomp in Nerja waar we met de stoffeerder hadden afgesproken zodat hij ons naar zijn werkplaats kon navigeren. De stoel was de komende tijd in goede handen, en zo reden we verder naar een vlooienmarkt in Nerja. Het parkeren bleek nogal een klus, want bijna alles was vol, maar Michael vond nog een plek tussen wat auto’s op een steil stuk gras boven een voetpad, het voordeel van een ´four-wheel drive’ en handrem. Het was een grote markt met uitzicht op de zee aan de ene kant en bergen aan de andere kant en een mengelmoes van toeristen en locals die langs de kraampjes sneupten. We zagen nog een paar mooie industriële lampen, maar bij gebrek aan een eigen huis om ze in op te hangen en het onhandige formaat dat niet aan de handbagage normen van luchtvaartmaatschappijen voldoet, moesten we er helaas aan voorbij lopen. Na de markt liepen we door de smalle straatjes van Nerja naar het ‘Balcon de Europa’.

Een promenade op een uitstekende klif in zee, 23 meter boven zeeniveau! Hier staat ook het standbeeld van Alfonso XII die een bezoek aan Nerja bracht na de aardbeving van 1884 om de Nerjeños een hart onder de riem te steken en zo onder de indruk was dat hij het ‘Balcon de Europa’ noemde. Wij waren ook onder de indruk van de mooie uitzichten over de kust, de baaien en het helderblauwe water. De rest van de week kregen we het plattelandsleven onder de knie. Zo voerden we de kippen en raapten we de eieren, gaven hooi en wortelen aan het paard en Michael ging een ochtend mestscheppen, on ‘pooh patrol’,  met zijn vader en de buurman. Aan het eind van de week maakten we het zwembad ‘zomerklaar’ waar meer bij kwam kijken dan we gedacht hadden, er kwamen zelfs een waterstofzuiger en een visnet aan te pas. Omdat Michaels vader en Jilly inmiddels allebei even naar Engeland zijn, passen wij de komende dagen op zeventien kippen, zes honden, vier katten een paard...en het zwembad ;-)