Gekko zonder staart

Gelukkig gaat het inmiddels weer beter met mijn enkel, maar lange wandelingen op de berg doe ik nog maar even niet. Michael neemt deze taak graag op zich en vindt ook elke keer weer nieuwe, vooral steile, paadjes waarvan het ook beter is dat ik ze niet zie. De ene keer blijven alle honden bij hem en de andere keer sprinten ze ineens weg; zoals deze week, jagend op vossen in de omgeving. Helaas was het mooie weer van vorige week verdwenen en op sommige dagen hadden we het zelfs koud, rare gewaarwording na zoveel hitte. We hadden ook een paar flinke regenbuien gehad, maar hoe meer hoe beter want dat scheelde weer planten watergeven in de tuin. Prima weer om klusjes te doen. Toen we de citroenen van de bomen hoorden vallen, zochten we recepten op internet en hebben er limonade en limoncello mee gemaakt. Ook begon de voorraad eieren in de koelkast weer aardig op te lopen en we waren zelfs blij toen we op een dag maar twee eieren in het kippenhok aantroffen. To good to be true, want even later vonden we in de ´overdag´ kippenren een zooi eieren op een plek waar we met onze handen onmogelijk bij konden komen. Dus halfliggend in de kippenpoep visten we met een bezem naar de eieren. Toen we dachten dat we klaar waren bleek er ook nog een duif de kippenren in te zijn gevlogen, die de uitgang niet meer kon vinden. Al roekoe-end en kakelend rende ik door het hok achter de duif aan totdat hij eindelijk naar buiten vloog. Als er mensen in de buurt waren geweest, hadden ze vast gedacht, wat is dat voor vreemde vogel... Maar er zijn maar een paar huizen in de buurt en een aantal ruïnes. Het schijnt hier veel voor te komen dat kinderen, die in de stad wonen, het huis van ouders op het platteland hebben geërfd en er vervolgens niets mee doen. Ze hebben onderling vaak onenigheid of ze het wel of niet willen verkopen of ze willen niet inzien dat de huizenprijzen sterk gedaald zijn. Ze zien het dan nog liever in een ruïne veranderen dan het voor minder te verkopen. De katten zijn in ieder geval blij met de ruïne die iets hoger op de berg staat en gebruiken het als hun siësta plaats. Zo ook het schattige jonge katje, dat achteraf toch niet zo schattig bleek te zijn; op een middag vond ik namelijk in de keuken een gekko zonder staart, de overblijfselen van een vogeltje en een voldaan katje. Gelukkig groeit een staart van een gekko weer aan...Het leek dus goed om ervoor te zorgen dat alle dieren genoeg voer op voorraad hadden en daarom bezochten we een groothandel in Vélez Málaga, kochten alles wat nodig was en vulden ook onze eigen voorraad aan bij Lidl aan de kust. Blijkbaar wordt Lidl hier ook bezocht door de welgestelde klant, want naast ons stond een Silver Ghost Rolls-Royce geparkeerd, shopping in style! Na zoveel weken in de bergen, besloten we om mijn verjaardag in Malaga te vieren. Maandagochtend namen we de bus vanuit Colmenar naar Malaga en lunchten bij een vegetarisch restaurant. Voor Michael ook een walhalla, eindelijk keuze uit een heel vegetarisch menu en niet uit ei of ei. Ook al was het een zonnige dag, tussendoor werden we toch nog getrakteerd op een regenbui, die gelukkig maar kort duurde. Eenmaal weer terug bij het huis dronken we een biertje op het terras en zagen de zon verdwijnen achter de bergen, perfect einde van een (verjaar)dag.