Nadat Pasen voorbij was, ging
iedereen weer aan de slag met de gewone dagelijkse dingen, en wij ook, alhoewel
er deze week geen tijd was voor fitness. We hadden namelijk besloten om op
zondagavond naar Drachten te reizen en waren de rest van de week druk met
allerlei laatste dingen die we nog in Engeland wilden doen. Zo werd ons
woensdagmorgen een zomercoupe aangemeten door een bevriende kapper aan huis en
gingen we op donderdag winkelen in Bournemouth. Het was erg mooi weer en men
liep, net zoals in Nederland bij de eerste zonnestralen van het jaar, in korte
broek, t-shirt en teenslippers. Omdat het ´s ochtends toen we vertrokken nog
behoorlijk koud was voelde ik me lichtelijk overdressed met mijn nog winterse
kleding, maar dat gevoel verdween snel, tegelijk met de zon. Bournemouth was
opeens gehuld in een dichte smog door Sahara zand.Voordat we weer terugreden naar Fordingbridge
bezochten we nog de St. Peters Parish Church, waar Mary Shelly ligt begraven,
beter bekend als de schrijfster van Frankenstein.
Alhoewel ze nooit in
Bournemouth heeft gewoond had ze de wens om daar begraven te worden samen met
haar ouders die eerder begraven lagen in St. Pancras in Londen. Mary Shelly was
getrouwd met dichter Percy Bysshe Shelley die in de buurt van Italië is
verdronken. Na ons bezoek aan het graf van Sir Arthur van vorige week, kon dit
bezoek natuurlijk niet ontbreken. Zondag, de dag van vertrek, gingen we eerst
nog even tanken, wat niet zo erg is voor omgerekend ongeveer €1,28
per liter, dan heb je nog eens echt rijplezier. Nadat we afscheid hadden genomen van iedereen reden we ´s avonds rond kwart over zes weg, Fordingbridge uit,
bye bye Sandy balls en de pub The Fighting Cocks, opweg naar Dover. Het verkeer
zat mee, maar rond Londen waren er wegwerkzaamheden en een paar kleine files.
We waren toch ruim optijd bij de boot, wat achteraf niet veel bleek uit te
maken. Voordat we de boot op konden rijden moesten we eerst nog wachten totdat
alle auto’s die vanuit Duinkerken waren gekomen, eraf waren. Dit duurde langer
dan gepland, we zagen hoe een auto met camper van de boot af werd gesleept, a
not so happy camper. Uiteindelijk vertrokken we met een half uur vertraging. Er
waren niet veel mensen op de boot, dus we hadden genoeg ruimte om languit op de
banken te liggen voor een powernap. Toen we eenmaal in Duinkerken aankwamen
stuurde de TomTom ons weer door het verlaten industriegebied en konden we
langzaam wennen aan het rijden aan de “right” side of the road, de enige echte!
Onderweg moesten we wel ineens boven op de rem, omdat een vrachtwagen het
handig vond om een “u-turn” te maken en daarmee de smalle weg compleet blokkeerde. We
reden over de verlaten snelwegen door Frankrijk en België en tankten nog net even
goedkoop in het Belgische Minderhout voordat we de weer in Nederland waren. Nog
voordat de spits begon sjeesden we voorbij Breda, Utrecht, Almere en Lelystad en
waren om iets voor zes uur bij mijn ouders, het werd al bijna weer licht en de
vogels floten, maar voor ons was het tijd om te slapen. Het mooie weer in
Nederland is een mooi voorproefje op het weer in Spanje, waar we zaterdag
naartoe vliegen en voor zeven weken zullen blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten