Roeien over denkbeeldige wateren

De winter bleek maar van korte duur, toen de dooi had ingezet waren wat hardnekkige hompjes sneeuw hier en daar het enige wat je er nog aan herinnerde. Een schaatsritje over de Drachtstervaart zat er dan ook niet in. Als Friezin denk je toch bij elk graadje vorst aan de mogelijkheid om de schaatsen weer uit het vet te kunnen toveren, maar niks van dit alles. Michael schudt af en toe zijn hoofd bij deze provinciale trekjes; trouwens van de winterse stamppot hype, door hem ook wel stompot genoemd, moet hij ook niets hebben, om over de Unox rookworst nog maar te zwijgen... Ach deze laatste hoort sowieso niet thuis op onze weg naar een ‘healthy lifestyle’. Nu we genieten van zoveel vrije tijd, hebben we ook eindelijk tijd om te experimenteren met koken. Niet alleen voor ons, maar ook voor mijn ouders steeds weer een verrassing wat er nu weer op tafel komt, gelukkig lijkt het meestal op de foto uit het kookboek. Heerlijk om nieuwe dingen te proberen; de trainer van de fitness club had tenslotte gezegd dat afvallen 20 procent sporten is en 80 procent voeding, daarmee bedoelde hij waarschijnlijk niet dat ik 80 procent van de dag aan eten moet denken...Tijdens het fitnessen is er in ieder geval geen tijd om na te denken over eten, we krijgen steeds een nieuw schema, want om vooruitgang te boeken moeten we om de zoveel tijd nieuwe oefeningen doen; we gooien onder andere met ballen in de lucht, zijn aan het gewichtheffen, zwaaien met kettlebells, roeien over denkbeeldige wateren, lopen heuvels op waar geen eind aan komt en worden elke keer getrakteerd op een buikspier kwartier. Een vrouw die net een proefweek bij de fitness club had, sprak ons aan dat we ‘erg fanatiek bezig waren zeg’, zouden we haar misschien afgeschrikt hebben? We hebben er in ieder geval plezier in en gaan steeds een beetje vooruit, maar aan een bodybuild- carrière beginnen we niet, dat laten we over aan de eiwitshake drinkende krachtpatsers.