Wintersport in Friesland

Omdat het afgelopen jaar vrijheid ons zo goed is bevallen, is ons goede voornemen voor dit jaar om deze ´lifestyle´ nog maar even voort te zetten, zolang het kan... In vergelijking met een jaar geleden is Michaels gezondheid namelijk wel een stuk verbeterd, maar hij heeft nog niet het gevoel dat hij zijn maximale energie niveau heeft bereikt. Na de nieuwjaarsborrel werd het dus weer tijd voor fitness. We gingen weer naar dezelfde club als de vorige keer. We werden vrolijk begroet door de medesporters die ons nog herkenden van de vorige keer en ook de personal trainer stond te popelen om ons sportief af te beulen. En dat merkten we de volgende dag, oef overal spierpijn, maar gekgenoeg was dát niet wat ons er bijna van weerhield om de volgende ochtend weer te gaan, meer de onverwachte sneeuw en ijzel. Maar onverwoestbaar als we waren, gingen we toch aan de slag met de ruitenkrabber en kwamen er al snel achter dat, dat al een workout op zich was, wat een dikke laag ijs. En zagen we nou mensen door de straat schaatsen? Een vreemde gewaarwording. Na driekwartier ijs bikken kwam de auto tevoorschijn en reden we naar de fitnessclub, om er vervolgens achter te komen dat de club niet open was, haha, wat een domkoppen waren we zeg, maar wel heel gemotiveerde. Onze spieren konden de rest van de week dus even noodgewongen herstellen. De volgende maandag leek het dan weer een gewone week te worden, totdat we hoorden dat David Bowie was overleden, bizar! De artiest waarover we op oudjaarsdag nog een tentoonstelling in het Groninger museum hadden gezien. Dat maakte het zien van de tentoonstelling ineens wel heel bijzonder...Afgelopen woensdag waren we weer in Groningen en toen we langs het museum liepen zagen we eerbetonen die mensen hadden achtergelaten, best indrukwekkend. Wij liepen naar de bioscoop voor een zelfgeplande soort van filmmarathon dag. We begonnen rond twaalf uur ’s middags met James Bond’s Spectre, perfecte tijd, we waren maar met vijf mensen in de zaal, dat is nog eens genieten en de film zelf ook, actie! De volgende film was Star Wars, “voor het eerst in mijn leven”, riep ik, waarop Michael in ongeloof zijn hoofd schudde. Voor deze film was duidelijk meer animo en hoe! De kaartverkoopster vond het blijkbaar handig om alle twintig bezoekers op dezelfde stoelenrij te plaatsen, heb je een mega lege zaal en dan nog plant je iedereen naast elkaar. Hierdoor kwam de rebel in ons boven en gingen we lekker op een andere plaats zitten, may the force be with us! Een paar andere bezoekers leken ook hun darkside te tonen, maar dan in de vorm van luid praten gedurende de film en een zee van popcorn op de vloer achterlatend, de pigs! Ondanks dat was de film goed, maar of ik ook de eerste delen wil zien? Toen we de bioscoop uitliepen was het inmiddels alweer donker en sloten we de dag af met een etentje bij eetcafé De Opera waar we een paar weken geleden ook waren geweest. Het bioscoop bezoek had me enthousiast gemaakt voor meer culturele uitstapjes en zo ging ik op zaterdagavond met mijn ouders naar een theatervoorstelling van Paulien Cornelisse, supershow, zeker voor taalfreaks zoals ik. ’s Nachts had het alweer gesneeuwd dus

maakten we zondag een winterwandeling en brachten onderweg een bezoek aan de Van Gogh tentoonstelling in het Karmelklooster. Daar werden 200 Van Gogh werken tentoongesteld, nou ja niet helemaal, het waren reprodukties in de oorspronkelijke kleurstelling, zoals Van Gogh ze op het moment van schilderen bedoeld had. Dus eigenlijk gewoon nepperds, maar wel kleurechter dan de echte.