Great Granada!

Dinsdagavond reden we naar Malaga om Jilly op te halen van het vliegveld en maakten onderweg nog een tussenstop in Colmenar. Vergeleken met overdag, was het in Colmenar ´s avonds gemoedelijk rustig op straat, alleen wat mensen die door het parkje wandelden en wat mensen die op een terrasje zaten, genietend van de avondzon, zoals wij. Voordat de zon onderging, reden we naar het vliegveld, waar we nog net een parkeerplaats konden vinden tussen alle andere wachtenden. Een parkeerwachter hield alles in de gaten, maar zolang je bij je auto bleef kon je zolang wachten als je wilde. Dat was voor ons niet nodig, al snel waren we met z’n allen weer onderweg richting huis. De volgende dag reden Michael en ik weer door Colmenar, maar dit keer richting Granada. Heerlijk om na alle hobbelige wegen over een snelweg te rijden! Bij gebrek aan airco in de auto reden we met alle ramen open en met een verwaaide coupe kwamen bij het hotel aan dat op een paar meter van het Alhambra stond, dé bezienswaardigheid van Granada. Nadat we hadden ingecheckt bij het hotel sloot ik me aan in de rij bij de ingang van het Alhambra om de kaartjes voor het bezoek van de volgende dag af te halen. De ´blije´ rij, want gelukkig hadden we onze kaartjes vooraf op internet besteld. ´s Avonds wandelden we bergafwaarts door het park naar het centrum van de stad. Het verschil in temperatuur was hier goed te merken, de smalle straatjes waren nog steeds warm door de hitte van overdag. We vonden een veganistisch restaurant waar we de rest van de avond zaten, één van de gasten, die me qua uiterlijk deed denken aan George Constanza van de serie Seinfeld, voelde zich blijkbaar zo thuis, dat hij aan tafel in slaap viel, tot ergernis van zijn tafelgenoot die maar besloot om een krantje te lezen. Wij besloten om te overnachten in ons hotel, maar om er te komen, moesten we nog wel de heuvel door het park beklimmen. Een mooie klim en nog net optijd voordat de bar van het hotel gesloten was. De volgende ochtend liepen we met een audiotour het Alhambra binnen. Een prachtig fort uit de negende eeuw dat met de bouw van de Nasrid paleizen in de dertiende/veertiende eeuw veranderde in een fort-paleizen complex.

Vooral de ´Nasrid´paleizen waren erg mooi, deze stammen uit de tijd van de Nashrid sultans en de overheersing ten tijde van Carlos V. Alle details, prachtige binnenplaatsjes en gekleurde mozaiek, echt sprookjesachtig! We wandelden de hele ochtend door het complex en de bijbehorende tuinen van het Generalife en het was jammer dat we om twee uur naar de uitgang moesten (omdat toegang alleen voor een dagdeel is). Michael nam ’s middags een siësta en ik ging het centrum van Granada verkennen, dat leeft van het toerisme en terecht! er is veel te zien. Ik liep langs alle gezellige terrassen, marktstalletjes en oude gebouwen, maar met 37 graden besloot ik dat de siësta niet voor niets is ingevoerd en nam de bus terug naar het hotel. De volgende ochtend deden we eerst lekker rustig aan en bezochten de kathedraal in het centrum, een mega gebouw met veel pracht en praal en we liepen door het ‘moderne’ deel van de stad. We lunchten bij het restaurant van de eerste avond, waar het eten weer zo lekker was, dat ik vergat dat het veganistisch was, want ik bestelde een kop koffie met melk, waarop de ober mij een beetje vreemd aankeek en corrigeerde met ‘soyamelk’ dus... Omdat er zoveel te zien was in de stad besloten we om nog een nacht te blijven, heerlijk dat, dat gewoon kan! En zo bezochten we de volgende ochtend in alle vroegte het uitkijkpunt ‘Mirador San Nicolás’ in de Albaycín wijk, waar we uitzicht hadden op het Alhambra met de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada op de achtergrond, mooi begin van de dag, waar we waarschijnlijk nog veel aan terug zullen denken als we aan het eind van deze week weer terug zijn in Nederland.