Na regen komt Rock Werchter

Met een auto vol campingspullen reden we vorige week donderdagochtend om vijf uur richting Rock Werchter in België. Wat vroeg! zou je denken, maar we waren op een missie: om half acht in Rotterdam Ineke ophalen en om half tien bij het verzamelpunt in Tremelo zijn, waar we de anderen van de groep zouden treffen. We zoefden nog net voor de spits voorbij Almere en Utrecht, maar op de ringweg rond Rotterdam werd het al wel iets drukker. Wel vreemd om Rotterdam in te rijden na een half jaar er niet te zijn geweest. We waren snel weer ‘on the road’, maar kwamen bij Antwerpen uiteindelijk in een lange file terecht, maar dit kon onze festivalstemming niet verpesten. Bij aankomst in Tremelo bleek dat de anderen onderweg ook oponthoud hadden gehad en zo kwamen we allemaal toch nog tegelijk aan. In optocht reden we naar de festival camping en voor we het wisten genoten we van een verkoelend biertje bij de tent, ons tijdelijke huis met festival achtertuin. De eerste festivaldag begon ook meteen met goede bands: Marmozets, Eagles of Death Metal, Patti Smith die voor de 40^e verjaardag van haar debuutalbum “Horses”, het hele album speelde en die ondanks haar leeftijd, tussen de nummers door lekker op het podium spuugde, punk! Faith no More in hun witte pakken tussen een mooi bloemencorso als decor, was een goede vervanger voor de Foo Fighters. De frontman grapte: ‘het is hier wel tof, brak Dave Grohl maar elke dag zijn been’. Ja zij hadden er zeker baat bij en waren vast flink betaald om op het laatste moment te spelen, jammergenoeg merkte je dat wel een klein beetje aan het concert, geen poespas, spelen en weg, maar wel goed! Vrijdagochtend brandden we al vroeg de tent uit vanwege de zon, maar dit was eigenlijk alleen maar goed, zo hadden we nog de luxe van geen rij voor een verfrissende douche, glamping! En waren we klaar voor een nieuwe dag vol muziek van onder andere Archive, Of Monsters and Men, Alt-J, Mumford & Sons en Lonely The Brave. De dag werd afgesloten door Pharell Williams, de Kanye West van Werchter, waar niet iedereen so happy mee was. Zaterdag was Royal Blood dé highlight voor ons, wat een bombastisch explosief optreden, geweldig!

We hadden ze vorig jaar nog in een tent gezien, maar nu waren ze ge-upgrade naar het hoofdpodium met moshpit en al! En toen was het alweer zondag, ongelooflijk hoe de tijd voorbij vloog onder het muziek luisteren, eten, drinken, lachen en het spotten van dieren op t-shirts. We werden wakker geschud met de gitaren van Red Fang en Enter Shikari en de dag werd afgesloten met de gitaren van Kasabian en de show van Muse met confetti slingers en zwarte ballonnen. Toen het vuurwerk klonk snelwandelden we met de hele groep van het festival terrein af richting de camping. Maandagochtend konden we lekker rustig aan doen, want we gingen op bezoek bij Emanuela, Danny en de kids in Kortenberg, wat op slechts een halfuurtje vanaf Werchter ligt. Erg fijn dat we niet zover hoefden te rijden en konden genieten van een schone douche en toilet waarvoor we niet in de rij hoefden te staan! Het was een heel gezellig weerzien en de volgende ochtend reden we van de zuiderburen weer naar Friesland, tijd om bij te komen van de “Werchter-lag”.