We
zijn nu bijna drie weken in Drachten en de verschillen met Rotterdam zijn af en
toe merkbaar. Het is bijvoorbeeld heerlijk om in alle rust te slapen zonder midden
in de nacht wakker te worden van het luide geschreeuw van dronken barbezoekers
of loeiende sirenes. Ook schrikken we soms nog van de klantvriendelijkheid in
de winkels, maar Michael moest mij er wel een keer aan herinneren dat op
zaterdag alle boodschappen voor het hele weekend gedaan moesten worden omdat op
zondag alle winkels dicht zijn. Dat is wat anders dan de lange rijen voor de
kassa van de Albert Heijn op zondag op de Lijnbaan. Insiders wisten ons te
vertellen dat de C1000 in Beetsterzwaag voor velen in Drachten uitkomst biedt.
Over het rijden op rotondes zullen we niet teveel zeggen, behalve dat Michael
al menig Drachtster de stuipen op het lijf heeft gejaagd met zijn
randstedelijke rijvaardigheden. Om niet ‘cold turkey’ af te kicken van de stad
zijn we vorige week een dagje naar Groningen geweest, waar we de film de Hobbit
hebben gezien, niet mijn favoriet, maar 3D maakte veel goed evenals de side
joke die binnenstapte toen de film net begonnen was; het was al helemaal donker
en stil in de zaal totdat een stel binnenliep en een luide snerpende stem schreeuwde:
“Je-hef waar ben je, ik zie je niet!” Gevolgd door het ge-tik-tak van krukken. Een
geïrriteerde zucht ging door de zaal. De film was goed en toen het licht weer
aanging zagen we dan eindelijk ook de duistere Jef en zijn gekrukte vrouw.
Deze week was Leeuwarden aan de beurt, met als symbool de Oldehove, een scheve kerktoren uit de 16e eeuw die nooit helemaal is afgebouwd, en de Prinsentuin, die in 1648 is aangelegd in opdracht van prins Willem Frederik van Nassau. We wandelden door het mooie park waar ik toch echt een kleine heuvel meende te spotten, die door Michael slechts als ‘just a small incline’ werd bestempeld. Om echte heuvels en Michaels familie en vrienden te zien, reizen we aanstaande woensdagnacht met de boot naar Engeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten